از جمله شرابهایی که الله متعال از روی فضل خود بر بهشتیان ارزانی میدارد، خمر است و خمر بهشت خالی از عیب و نقصهای مشروبات دنیا میباشد. شراب دنیا عقل را از بین میبرد، سر و شکم را به درد میآورد و موجب بیماری میشود و گاهی در رنگ و ساخت آن نقص و عیب پدید میآید. اما خمر و شراب بهشت، از همهی این عیبها خالی است. شراب بهشت، درخشان، گوارا و زیباست:
« یُطَافُ عَلَیْهِم بِکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ * بَیْضَاءَ لَذَّهٍ لِّلشَّارِبِینَ * لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنزَفُونَ » [صافات:۴۵-۴۷].
«پیالههای شراب برگرفته از رودبار جاری شراب، گرداگرد آنان در گردش است. شراب سفیدرنگ و خوشگوار برای نوشندگان. نه در آن فساد عقل است و میخواران از آن بدمست نمیشوند».
الله متعال زیبایی شراب بهشت را بیان نموده و میفرماید: هر کس از آن بنوشد عقلش آسیب نمیبیند و از آن لذّت میبرد:
« وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّهٍ لِّلشَّارِبِینَ » [محمد:۱۵].
«و رودبارهایی از شرابی است که سراپا لذّت برای نوشندگان است».
« یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ * بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ » [واقعه:۱۷- ۱۸].
«خدمتگزاران همیشه نوجوان، پیرامونشان میگردند؛ با جامها و پارچها و پیالههای –سرشار- از شراب ناب و گوارا ».
ابن کثیر در تفسیر آیههای فوق میفرماید:
بهشتیان با نوشیدن این شرابها، دچار سر درد نمیشوند و عقلشان را از دست نمیدهند.
ضحاک از ابن عباس رضی الله عنهما نقل میکند که:
«فی الخَمرِ أربَعَ خِصالٍ: السُّکر، الصُّداع، القَیء وَ البَول، فَذَکَرَ اللهُ خَمرَ الجَنَّهِ، وَ نَزَّهَها عَن هذِهِ الخِصالِ».
«شراب چهار خصلت دارد:
مستی، سردرد، استفراغ و ادرار. الله متعال شراب بهشت را از این خصلتها پاک و منزّه کرده است».
الله متعال در آیهی دیگری در وصف شراب بهشت میفرماید:
« یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ * خِتَامُهُ مِسْکٌ ? وَفِی ذَ?لِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ » [مطففین:۲۵-۲۶].
«به آنان از شراب زلال و دست نخورده نوشانده میشود. مُهرش از مشک است. مشتاقان چنین نعمتهایی باید در طلبش بر یکدیگر پیشی بگیرند».
الله متعال برای این شراب دو ویژگی بیان فرمود:
نخست اینکه مختوم است. یعنی سر به مهر و دستنخورده است .
و دوم اینکه کسانی که آنرا مینوشند، در پایان نوشیدن، بوی عطر را احساس میکنند.