تدبر در قرآن

الله متعال می‌فرماید :

﴿ فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴾ [هود/١١٢].

«پس (ای پیامبر!) همانگونه که فرمان یافته‌ای ، (در برابر مشرکان) استقامت کن ، و (نیز) کسی که با تو (به خدا) رو آورده است (باید استقامت کند) و سرکشی نکنید، بی گمان او به آنچه که می‌کنید؛ بیناست».

بیاندیش! چرا در اینجا نهی از طغیان کرد اما نهی از کوتاهی نکرد؟

زیرا که تکلف در استقامت منجر به سخت‌گیری بر خود و دیگران می‌شود و ممکن است به حد غلو برسد و همه اینها، طغیان و خروج از حد و مرز است.