التزام و پایبندی به این منهج باعث تعظیم مسلمان به نصوص کتاب و سنت می شود. چرا که وی معتقد است هر آنچه نصوص کتاب و سنت در بردارند، حق و درست می باشد. و از دلایل این مطلب عبارتند از:
۱- از عبدالله بن مغفل روایت است که چون شخصی را دید سنگریزه پرتاب می کند به او گفت: سنگریزه پرتاب مکن؛ زیرا رسول خدا صلی الله علیه و سلم از این کار نهی نموده و فرمودند: «لاَ یُصَادُ بِهِ صَیْدٌ وَلاَ یُنْکَى بِهِ عَدُوٌّ، وَلَکِنَّهَا قَدْ تَکْسِرُ السِّنَّ، وَتَفْقَأُ العَیْنَ»: «با پرتاب سنگریزه نه کسی می تواند شکار کند و نه به دشمن آسیبی برساند ولی چه بسا که باعث شکستن دندان شود و چشمی را کور کند». پس از مدتی، همان شخص را دید که سنگریزه پرتاب می کند. به او گفت: «به تو می گویم رسول خدا از پرتاب سنگریزه منع فرمود، باز هم سنگ پرتاب می کنی؟! هرگز با تو سخن نخواهم گفت».[۱]
۲- و سعید بن مسیب رحمه الله روایت می کند که: «چون شخصی را دید که پس از طلوع فجر بیش از دو رکعت نماز می خواند و بسیار رکوع و سجده می کرد، وی را از این کار نهی کرد. آن مرد گفت: ای ابو محمد، خداوند به خاطر نماز مرا عذاب می کند؟! گفت: خیر؛ اما به دلیل عمل کردن برخلاف سنت، تو را عذاب می کند».[۲]
۳- و از سالم بن عبدالله بن عمر از پدرش روایت است که می گوید: «عمر گفت: چون رمی جمره کردید و ذبح نمودید و سر را تراشیدید، تمام اموری که بر شما حرام شده بود، حلال می شود جز زنان و استعمال بوی خوش».
سالم گفت: و عایشه رضی الله عنها فرمود: «قبل از اینکه رسول خدا وارد احرام شود و نیز پس از رمی جمره و قبل از زیارت خانه کعبه به او خوشبویی زدم. سالم گفت: سنت رسول خدا سزاوارتر است که پیروی شود».[۳]
[۱] – مسند احمد: ۴/۸۶، ۵/۵۴، ۵۵، ۵۶؛ بخاری: ۴۸۴۱، ۵۴۷۹، ۶۲۲۰؛ مسلم: ۱۹۵۴
[۲] – دارمی: ۱/۴۰۴-۴۰۵؛ سنن الکبری بیهقی: ۲/۴۶۶؛ مصنف عبدالرزاق: ۳/۵۲- ۴۷۵۵
[۳] – حمیدی در مسند: ۱/۱۰۵-۲۱۲؛ شافعی در الام: ۲/۲۰۳؛ بیهقی در سنن الکبری: ۵/۱۳۵؛ هروی در ذم الکلام ۲/۲۲۸-۲۹۹/۲۹۵