فرمایش حضرت رسول صلّی اللّه علیه و سلّم است که ثواب نماز با جماعت از نماز انفرادی بیست و شش درجه زیادتر است (اَوکماقال).
نبیّ الرَّحمه (صلّی اللّه علیه و سلّم) می فرماید که هرکه با اخلاص تا چهل روز بدین صورت نماز با جماعت بگذارد که تکبیر اولی از او فوت نشود او را دو امتیاز حاصل می گردد:
اوّل: آزادی از جهنّم دوّم: برائت از نفاق (اَوکماقال)
فرمایش گرامی سیّدالاوّلین و الآخرین (صلّی اللّه علیه و سلّم) است که در هر ده و آبادی یا بیابانی سه نفر باشند و در آنجا نماز با جماعت خوانده نشود بر آنها شیطان مسلّط می گردد بدین سبب نماز با جماعت را ضروری بدانید. گرگ گوسفندی را می خورد که تنها می چرد و گرگ انسان، شیطان است (اَوکماقال).
بر مریض، معذور، بچّه های نابالغ، زنان و نابینایان نماز با جماعت واجب نیست. و بنا بر اعذار مندرجۀ ذیل برای شخص تندرست و سالم، ترک جماعت رواست:
«سرمای شدید طوفان شدید باد تاریکی و ظلمت شدید بارندگی شدید که زمین دارای گل لای باشد خطر سرقت مال و اسباب خوف حمله دشمن، انسان و درندگان ترس از ظالمی نیاز شدید به قضاء حاجت و توالت شدت گرسنگی، درصورتی که طعام حاضر باشد تیمارداری مریض».
اولیاءکرام که از لذّت حقیقی نماز آشنا می باشند بعضی از ایشان فرموده اند که نماز دوازده چیز است که حق تعالی آن را در دوازده چیز دیگر داخل و ضمّ فرموده است.
اگر کسی این دوازده چیزرا خوب و کاملاً رعایت کند نماز وی کامل و متمّم گشته و ثمرات و فواید اشیاء دوازده گانه عاید او می شود.
«علم، وضوء، لباس، وقت، روی کردن طرف قبله، نیّت، تکبیر تحریمه، قیام، قرائت، رکوع، سجده، قعده».
توضیح و تشریح این امور از کتب اولیاءاللّه و صحبت ایشان حاصل و میسّر می شود.البته به صورت مسائل و توضیحات لازمه آن در این مقام مرقوم خواهد شد.