تقلید

خداوند متعال در مورد مشرکان می فرماید: «بَلْ قالُوا إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی‏ أُمَّهٍ وَ إِنَّا عَلی‏ آثارِهِمْ مُهْتَدُونَ» (زخرف: ۲۲) «بلکه می‌گویند: بی‌گمان ما نیاکان خود را بر آیینی یافتیم و ما (نیز) از پی آن‌ها (می‌رویم و) هدایت یافته‌ایم».

و رسول خدا فرمودند: «لَتَتَّبِعُنَّ سَنَنَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ حذوالقذه بالقذه حَتَّى لَوْ دَخَلُوا جُحْرَ ضَبٍّ لَدَخَلْتُمُوهُ» قالوا: یا رسول الله، الیهود والنصاری؟ قال: فمن؟!»:[۱] «گام به گام از راه و روش کسانی که پیش از شما بودند، پیروی خواهید کرد، حتی اگر وارد سوراخ سوسماری شوند، به آن سوراخ وارد می شوید». صحابه گفتند: ای رسول خدا، آیا منظورتان یهود و نصاری است؟ فرمودند: پس چه کسی می تواند باشد؟!»

۳- جهل به حقیقتی که خداوند متعال رسول الله  صلی الله علیه و سلم را به خاطر آن مبعوث نمود.

جهل نسبت به اینکه خداوند پیامبرش را برای تحقیق توحید و از بین بردن اسباب شرک مبعوث کرده است. براستی کسانی که مرتکب شرک می شوند، از دانش این مساله بسیار بی بهره اند و شیطان آنها را به فتنه فرا می خواند و چون علم و دانشی ندارند که دعوت شیطان را باطل کند، دعوتش را اجابت می کنند و این اجابت بر حسب جهلی که نسبت به این مهم دارند، متفاوت می باشد و هر قدر علم و دانش آنها از این مساله بیشتر باشد، از شرک و اسباب آن و فتنه های شیطان بیشتر در امان خواهند بود. خداوند متعال در مورد قوم موسی می فرماید: «قَالُواْ یَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَهًا کَمَا لَهُمْ آلِهَهٌ قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» (اعراف: ۱۳۸) «گفتند: ای موسی! برای ما (نیز) معبودی قرار ده، همان‌گونه که آن‌ها معبودهای دارند. (موسی) گفت: حقا، شما گروهی نادان و جاهل هستید (و عظمت الله را نمی‌دانید)».

۴- احادیث دروغین و جعلی که به پیامبر خدا نسبت داده شده اند:

این احادیث را بت  پرستانی چون قبرپرستان ساخته و پرداخته و به پیامبر نسبت داده اند که با دینش و پیامش متناقض می باشند. مانند حدیثی که می گوید: «اذا اعیتکم الامور فعلیکم باصحاب القبور»:[۲] «چون امور شما را ناتوان نمود، پس به اصحاب قبور پناه ببرید».

و این حدیث که می گوید: «لو اعتقدا احدکم بحجر نفعه»:[۳] «اگر یکی از شما به سنگی معتقد باشد، آن سنگ به او نفع می رساند».

۵- قصه و داستان های دروغ و ساختگی که در آنها حکایت از چنین قبرهایی شده است:

اینکه فلان شخص در مشقت و سختی از قبر فلانی کمک خواست و از سختی نجات یافت. و فلانی به هنگام نیاز فلانی را به فریاد خواند، او نیز دعا و خواسته اش را اجابت نمود. و فلانی دچار ضرر و زیان شد، پس به صاحب فلان قبر امیدوار شد که در نتیجه ضرر و زیان وی برطرف شد.

 

 

[۱] – مسند احمد: ۹۴۴۳؛ بخاری: ۶۷۷۵؛ مسلم: ۴۸۲۲

[۲] – شیخ الاسلام ابن تیمیه می گوید: «به اجماعِ کسانی که حدیث رسول خدا  صلی الله علیه و سلم را می شناسند، این حدیث دروغ است و افترایی در حق رسول خدا می باشد». مجموع الفتاوی: ۱/۳۵۶ و ۱۱/۲۹۳

[۳] – آلبانی می گوید: این روایت موضوع است. نگا: السلسله الضعیفه: ۱/۴۵۲، ۴۵۰