وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مثلا شخص زائر می‌گوید:
⬅ یا آقای من، ای فلانی مریضم را شفا بده و یا مرا بر فلانی پیروز بگردان و همانند این دعاها.
⬅و شکی نیست که این اعمال جزو شرک به خداوند واحد و بی‌نیاز است و باعث می‌شود شخص گوینده چنان که از اقوال و اعمال شرکی خود قبل از مرگ توبه نکند- برای همیشه داخل جهنم گردد.
⬅ همچنین از شنیع‌ترین بدعت‌های ایجاد شده در دین، توسل به صاحب قبر است تا برایش پیش خداوند دعا نماید.
شیخ محمد بن ابراهیم می‌گوید:
⬅ توسل به اموات برای ارتباط با خداوند سبحان، و قرار دادن واسطه بین خود و خدا، از بزرگ‌ترین حرامهاست،
⬅و عین کاری است که مشرکین انجام می‌دادند،
⬅زیرا مشرکین ( نیز مانند اصحاب اهل قبور) معتقد نبودند که آن بتها (لات و عزی) رزق و روزی داده و یا خلق می‌کنند، بلکه آنها فقط به آن بتها توسل می‌کردند تا به خدا برسند، چنان که الله تعالی در مورد آنها حکایت می‌کند:
﴿مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ﴾ [الزمر: ۳].
یعنی: «ما آنها را جز براى اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک گردانند نمىپرستیم»
⬅ابن قیم می‌گوید: «رسول الله در ابتدا زیارت قبر را به خاطر سد ذریعه نهی کردند،
⬅ بعد از آنکه توحید در قلب اصحابش محکم گردید به آنها اجازه داد تا بر وجه شرعی آن را زیارت کنند و ( با این حال) آنها را از سخنان بیهوده در قبرستان نهی کرد،
⬅پس هر کس قبور را غیر از شیوه شرعی آنگونه که خدا و رسولش دوست دارند زیارت کند، زیارت وی رخصت شرعی ندارد،
⬅ وبیهوده گویی در قبرستان انجام شرک قولی و فعلی در کنار آن قبرها است➡