تفصیل قاعدۀ هرکه کافر را کافر نداند پس کافر است (ناقض سوم) قسمت ششم

ششما: همانا کفر کسی که کافر را کافر نداند مقیّد به داشتن علم به حال کافر است.

پس «جهالت به حال» در عذر آوردن برای کسی که کافر را کافر نداند معتبر است و بسیاری از عامه‌ی مسلمانان در کفر قرامطه‌ی باطنیه شک داشتند و علما آنان را بخاطر جهلشان به حال آنان و عدم اقامه‌ی حجّت بر آنان، تکفیر نکردند.

ابن تیمیّه / می‌گوید: «لکن کثیرا من الناس لا یعلمون ذلک کما أن کثیرا من الناس لا یعلم باطن حال القرامطه لأنهم إنما یظهرون موالاه آل محمد صلى الله علیه وسلم ولا ریب أن کل مؤمن یجب علیه أن یوالیهم وأن اظهروا شیئا من التشیع الباطل الذی یوافقهم علیه الشیعه».

ترجمه: «لیکن بسیاری از مردم آن را نمی‌دانند، همانطور که بسیاری از مردم باطن حال قرامطه را نمی‌دانند برای اینکه همانا آنان موالات آل محمد صلی الله علیه وسلم را آشکار می‌کنند و شکی نیست که بر هر مؤمنی واجب است که با آنان موالات کند و اگرچه هم چیزی از تشیع باطل را آشکار کنند که شیعه با آن موافق هستند».