وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗـﺄ ﺛﻴﺮ طلاﻕ ﻭ ﻧﻴـﺎﺯ ﺯﻭﺟـﻴﻦ ﺑـﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻫﻨﮕـﺎﻡ ﺑـﺮﻭﺯ ﺍختلاﻑ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺳﺎﺯﺵ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ تلاﺵ ﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻣﻴﺎﻥ ﺁ ﻥﻫـﺎ ﺷﻜﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﻱ ﺍسلاﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ طلاﻕ ﺭﺍ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺍﺣﻜـﺎﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ طلاﻕﻫﺎﻱ ﺳﻪﮔﺎﻧﻪ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ، ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﺮ طلاﻕ ﻣﺪﺗﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺷﺮﻋﻲ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺸﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻪ ﺭﻳﺰﻱ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﻫـﺎ ﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﺷـﺪ ﻭ ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﺑﺸـﺮﻱ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﻴﺎﻥ ﺯﻭﺟﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﻴﺮﺩ.
ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﺘﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮﻱ ﺩﺭ ﻋﺼـﺮ ﺣﺎﺿـﺮ ،طلاﻕ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪﺍﻧـﺪ . ﺑـﺮخلاﻑ ﻧﻈـﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﻲ ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﺪﺍﺋﻲ ﻫﻢ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﻜﺎ ﻥﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻨﻜﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍﻱ طلاﻕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﻲ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺮﺧﻲ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﺭﻭﻱ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻌﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺑﻲ ﺳﻮﺍﺩﻱ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺣﺎﻛﻢ ﺍﺳـﺖ ، ﺍﻣـﺎ ﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺷﻜﺎﺎﻟﺕ ﺍﺟﺮﺍﻳﻲ [ﻭ ﺳﻠﻴﻘﻪﺍﻱ] ﺍﺻﻞ ﻧﻈـﺎﻡ ﻭ ﻗـﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺍﺣﻜـﺎﻡ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺮﺩ . ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﻣﺮﺩﻡ، ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺰﺷـﻚ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻌﻴﻨﻲ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﻗﺎﺗﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺮﺍﻱ ﺁ ﻥﻫﺎ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻣ ﻲﻛﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺁ ﻥﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻣﻲ ﻛﻨﻨـﺪ. ﺩﺭ ﭼﻨـﻴﻦ ﺣـﺎﻟﺘﻲ ﻣﺴـﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﻳﺾ ﻣ ﻲﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
اﻣﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺳﺆالاﺕ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍسلاﻡ ﺟﺎﻳﺰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺗـﻮﺟﻴﻬﻲ ﺍﺯ ﺯﻥ ﺧﻮﺩ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ طلاﻕ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜـﺎﺭ ﻣﺆﺍﺧـﺬﻩ ﻧﻤـﻲ ﺷـﻮﺩ ، ﭼﻨـﻴﻦ ﺳـﺨﻨﻲ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ اسلاﻡ ﻫﻴﭻ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺷـﻮﻫﺮ ﺧـﻮﺩ ﺭﻓﺘـﺎﺭﻱ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﻳﺎ ﺑﻲﻣﻴﻠﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﻨﺪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻳﻖ ﺩﻳﮕـﺮﻱ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺻـﻮﺭﺕ ﻣـﺆﺛﺮ ﻧﺒـﻮﺩﻥ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻗﺎﺿﻲ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧـﺐ ﺯﻥ ﺍﺳﺖ، ﺣﻜﻢ ﺑﻪ ﻓﺴﺦ ﻧﻜﺎﺡ ﻭ ﺟﺪﺍﻳﻲ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺑـﻪ ﺟـﺪﺍﻳﻲ ﺭﺍﺿﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ.