اﺳﻼم ﺑﺎ ﺷﺮک و ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﯽ ﺟﻨﮕﯿﺪ و ﺑﺎ آورد ن ﺗﻮﺣﯿﺪ و ﯾﮕﺎﻧﻪﭘﺮﺳﺘ ﯽ ﺧﺎﻟ ﺺ و ﭘﺎک،
ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ وﺳﺎﻃﺖ ﺑﯿﻦ ﺧﺪا و ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ را از ﻣﯿﺎ ن ﺑﺮدارد. از اﯾﻦ رو ﺗﮏﺗﮏ اﻓﺮاد را
در ارﺗﺒﺎ ط ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺴﺖ، و اﻋﻼ ن ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣ ﯽ اﻓﺮاد در ﺑﺸﺮﯾﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ
ﺑﺮاﺑﺮﻧﺪ و ﻫﻤﮕﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﺑﻨﺪ ه و ﻋﺒﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺧﺪا ﻫﻢ، ﺧﺪای ﻫﻤﻪ و
ﭘﺮوردﮔﺎر ﺟﻬﺎﻧﯿﺎ ن اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺷﺨﺺ وﯾﮋ ه ﯾﺎ ﻗﺒﯿﻠ ﻪ ﺧﺎّﺻﯽ اﺧﺘﺼﺎص ﻧﺪارد، و رو ی
اﯾ ﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﺎﻓﺸﺎر ی و ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻣﺮد م ﻫﯿﭻ ﮐﺲ و ﻫﯿ ﭻ ﭼﯿﺰ ی ﻧﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪا ی، ﻧﻪ
ﻓﺮزﻧﺪ ی، ﻧﻪ ﺟّﻨﯽ، ﻧﻪ ﺳﻨﮕﯽ ، ﻧﻪ ﻓﺮد ﺻﺎﻟﺤﯽ و ﻧ ﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ی!! را واﺳﻄﻪ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﻨﺪ، و
ﻣﻘﺪار ی از ﻋﺒﺎد ت ﺧﻮد را ﯾﺎ آﻧﭽﻪ در ﻣﻌﻨﯽ، ﻋﺒﺎد ت اﺳﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻮّﺟﻪ ﻧﺴﺎزﻧﺪ.
اﮔﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺴ ﯽ ﺑﯿﻦ ﺧﺪا و ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ واﺳﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﯿﺎﻣﺒﺮا ن اﻟﻬﯽ
از ﻫﺮ ﮐﺲ در اﯾﻦ ﮐﺎر ﺷﺎﯾﺴﺘﻪﺗﺮ ﺑﻮده اﻧﺪ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎ ن در ارﺗﺒﺎط
ﺑﻮده و ﭘﯿﺎ م او را ﺑﻪ ﻣﺮدم رﺳﺎﻧﯿﺪه اﻧﺪ. آﻧﺎ ن از ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ و ﺑﻪ درﮔﺎ ه او،
آﺑﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮد هاﻧﺪ، اّﻣﺎ اﺳﻼ م اﯾﻦ را ﻧﯿﺰ ﻣﺮدود ﻣ ﯽﺷﻤﺎرد و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:
ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد ولو
اﯾﻨﮑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا ﻫ ﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ـ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪا ﺑﺮاﺑﺮﻧﺪ، و ﻫﯿ ﭻ ﯾﮏ ﻣﺎﻟﮏ ﻧﻔﻊ و ﺿﺮر ی
ﺑﺮا ی ﺧﻮد و دﯾﮕﺮا ن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ زﻣﺎ ن و ﻣﮑﺎ ن ﻣﻘﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺲ درﺧﻮاﺳﺖ و
ﺧﻮاﻫﺸﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮّﺟﻪ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻧﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎ ن ﺧﺪا!.
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﻗﺮآ ن ﮐﺮﯾﻢ ﺗﻼ ش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐ ﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮا ن را ـﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮاﻓﺮاد ﺑﺸﺮ
در ﺟﺎﯾﮕﺎ ه واﻗﻌﯽﺷﺎن ﻗﺮار دﻫﺪ، و آﻧﻬﺎ را ﻧﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ و ﻧﻪ ﺧﺪا ﻣﻌّﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐند.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین