‌نام های نیکوی خداوند (۴)

الفتّاحُ جَلَّ جَلالُهُ
بسیار گشایشگر، درهای رحمت و روزی بر برندگان خود بگشاید

{ما یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَهٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَ ما یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیم} (فاطر /۲).
هر رحمتی را که خداوند برای مردم بگشاید هرگز آن را بازدارنده ای نیست ، و هر چه را بازدارد هرگز آن را پس از او گشاینده ای نباشد ، و اوست مقتدر غالب و حکیم.

پس خداوند، داور و قاضی داناست که خزانه های جود و کرم خویش را برای بندگانش می گشاید و عکس این را به سوی دشمنانش سرازیر می نماید و این، بر حسب فضل و عدل اوست.

یکی از مظاهر اسم فتاح، گشایش درهای آسمان و ریزش باران‌های تند و فراوان است؛ زیرا خداوند می‌فرماید:

﴿فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ ١١﴾ [القمر: ۱۱].
«پس درهای آسمان را با آب تندریزان و فراوانی از هم گشودیم».

خداوند باران را فرو می‌ریزد تا بدین وسیله زمین مرده را زنده گرداند حال که ریزش باران فقط به دست خداوند است، پس تمنای باران از غیر خداوند شرک است و نسبت دادن بارش باران به غیرخداوند کفر است.

در حدیثی که امام بخاری آن را روایت فرموده از کلام زید بن خالد الجهنی که ایشان گفتند: پیامبر صلی الله علیه و سلم نماز صبح را در حدیبیه برایمان برگزار کردند در حالی که اثر باران از شب پیش در آسمان نمایان بود هنگامی که پیامبر از نماز فراغت یافت به مردم رو کردند و فرمودند: آیا می‌دانید

پروردگارتان چه می‌فرماید؟ گفتند: خدا و رسول آگاه‌ترند. پیامبر فرمود: خداوند می‌فرماید: «بندگانم شب را به صبح رسانده در حالی که عده‌ای مؤمن‌اند و عده‌ای کافر. اما کسی که می‌گوید: خداوند به فضل و رحمت خودش بر ما باران بارانید او به من مؤمن است و به ستارگان کافر، اما کسی که می‌گوید: فلان ستاره و فلان ستاره باران را بارانیده، او نسبت به من کفر ورزیده و به ستارگان ایمان دارد».