۳فیء بیشتر است یا خمس؟

فیء کمتر اتفاق می‌افتد چنان که در تاریخ مشخص است و در این زمان تقریباً مى‌توان گفت که اصلاً وجودی ندارد.

اما بر عکس این، خمس درآمدها فراوان و هنگفت و همیشگی است. پس وقتی اگر فیء (غنیمت) فقط به یک قشر تعلق داشته باشد، سبب می‌شود تا اموال تنها در میان ثروتمندان دست به دست شوند در مورد خمس چه می‌گوئید؟!!

پاسخ چیزی است که مشاهده می‌کنید، نه آنچه می‌شنوید! و شما به وضعیت موجود بنگرید تا نیازی به سخن‌های زیاد نباشد!!.

۴- یتیمان و مستمندان و مسافران در راه‌مانده همه امت اسلامى است.

بعد از آیه هفتم سوره حشر آیه هشتم می‌آید که آیه هفتم را تفسیر می‌کند و کسانی را که مستحق «فیء» و غنیمت هستند بیان می‌نماید و می‌گوید که این اموال: ﴿وَٱلَّذِینَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِیمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ یُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَیۡهِمۡ وَلَا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمۡ حَاجَهٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَیُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ کَانَ بِهِمۡ خَصَاصَهٞ﴾ [الحشر: ۹].

همچنین غنائم از آن فقرای مهاجرینی است که از خانه و کاشانه و اموال خود بیرون رانده شده‌اند آن کسانی که فضل خدا و خوشنودی او را می‌جویند و خدا و پیامبرش را یاری می‌دهند و اینان را ستانند. و آنانی که پیش از آمدن مهاجران خانه و کاشانه (آئین اسلام) را آماده کردند و ایمان را (در دل خود استوار داشتند) کسانی را دوست می‌دارند که به پیش ایشان مهاجرت کرده‌اند و در درون احساس رغبت و نیازی نمی‌کنند به چیزهائی که به مهاجران داده شده است. و ایشان را بر خود ترجیح می‌دهند هر چند که خود سخت نیازمند باشند. یعنی این اموال به غنیمت گرفته شده از آن مهاجرین و انصار است .

و در سیرت پیامبر  صلی الله علیه وسلمآمده است که ایشان  صلی الله علیه وسلم اموال به دست آمده از یهودیان بنی نضیر را به مهاجران داد، چون نیازمند بودند و نیز به سه نفر از انصار که به شدت نیاز داشتند هم داد.

سپس خداوند گروه سوّمی از مستحقان غنیمت را بیان کرد و فرمود: ﴿وَٱلَّذِینَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ﴾ [الحشر: ۱۰]. کسانی که بعد از ایشان به دنیا می‌آیند یعنی کسانی که بعد از مهاجرین و انصار پا به دنیا می‌گذارند، همچنین مستحق غنیمت هستند. و اینگونه خداوند فیء (غنیمت) را برای همه نیازمندان امت در همه نسلها قرار داده و آن را منحصر به خویشاوندان پیامبر نکرده است.

و آنچه در آیه ۷ سوره حشر آمده که ﴿وَٱلۡیَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰکِینِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِیلِ﴾ [الحشر: ۷]. و در آیه ۴۱ انفال نیز ذکر شده، ویژه یتیمان و مستمندان و مسافران در راه مانده بنی هاشم نیست، بلکه همه یتیمان و مستمندان و مسافران در راه مانده امت اسلامی را شامل مى‌گردد، و دلیلی برای تخصیص نیست جز گمان و حدس! و آنچه ما در اینجا نیاز داریم نصی است که به صورت قطعی بر چنین مفهومی دلالت کند، و چنین نصی وجود ندارد!!.

در آنچه گفتیم فکر و تامل کنید که به امید خدا در این موضوع کفایت خواهد کرد. و اینگونه روشن می‌شود که در قرآن به هیچ وجه ذکر نشده که یک پنجم دارائی‌های مسلمین باید به فقیه داده شود، بلکه چنین چیز با نصوص قرآن و قواعد کلّی آن منافات و تضاد دارد.