۲- اهل سنت در تمامِ تعاملات، به کتاب الله و سنت اقتدا می‌کنند:

در اخلاق و رفتار به قرآن و حدیث اقتدا می‌کنند؛ خواه در تعامل با هم‌فکران خویش باشد، یا با دیگران.

-(در هنگام سختی‌ها و ناگواری‌ها به صبوری، و در راحتی و خوشی به شکر و سپاس و هنگام تقدیراتِ تلخ به راضی بودن دستور می‌دهند، به کارهای شایسته و نیک و اخلاق پسندیده فرا می‌خوانند. به این فرمایش رسول باور دارند که: «أَکْمَلُ الْمُؤْمِنِینَ إِیمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا[۱]: کاملترین مؤمنان در ایمان، خوش اخلاق‌ترینِ آنانند». تشویق می‌کنند با آنان که از تو بریده‌اند ارتباط برقرار کنی، به کسانی که از تو دریغ کرده‌اند، بپردازی و از آنان که به تو ستم روا داشته‌اند، درگذری. اهل سنت به نیکی والدین، ارتباط خویشاوندی، همسایه‌داری، یتیم پروری، مسکین‌نوازی و کمک به راه‌مانده و مهربانی بر زیر دست، فرا می‌خوانند. از کبر و خود ستایی، سرکشی و زورگویی به خلق، چه به حق و چه ناحق، باز می‌دارند. به اخلاق والا دستور داده و از بد اخلاقی و نادانی نهی می‌کنند. در تمام گفتار و رفتار خویش در هر بُعدی، منقاد و فرمانبرِ کتاب الله و سنت رسول  صلی الله علیه وسلم هستند)^[۲].

 

[۱] – آلبانی در الإیمان لأبی عبید (۲۸) می‌گوید صحیح است.

[۲]– منهاج السنه: ج۳ ص ۱۵۸.