یاران مرا فحش ندهید

پیامبر خدا می‌فرماید:

«لَا تَسُبُّوا أَصْحَابِی، فَوَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوْ أَنْفَقَ أَحَدُکُمْ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا بَلَغَ مُدَّ أَحَدِهِمْ وَلَا نَصِیفَهُ».[۱]

«یاران مرا فحش ندهید؛ زیرا سوگند به کسی که جانم در دست اوست اگر یکی از شما به اندازه‌ی کوه احد طلا هم انفاق کند (در راه دین خرج کند، صدقه دهد)، هرگز به (پاداش) یک پیمانه یا نیم پیمانه‌ی یکی از آنان (که آن را صدقه داده است) هم نمی‌رسد».

[۱]– صحیح مسلم (۲۶۰۱).