وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
﴿قُلِ ٱللَّهُ یُنَجِّیکُم مِّنۡهَا وَمِن کُلِّ کَرۡبٖ﴾ [الأنعام: ۶۴] «بگو: خداوند، شما را از آن و از هر اندوه و بلایی نجات می‌دهد».
﴿أَلَیۡسَ ٱللَّهُ بِکَافٍ عَبۡدَهُۥ﴾ [الزمر: ۳۶] «آیا خداوند بنده‌اش را کافی نیست؟».
﴿قُلۡ مَن یُنَجِّیکُم مِّن ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ﴾ [الأنعام: ۶۳] «بگو: چه کسی شما را از تاریکی‌های دریا و خشکی نجات می‌دهد؟».
﴿وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِینَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ﴾ [القصص: ۵] «و ما می‌خواهیم بر کسانی که در زمین ناتوان قرار داده شده‌اند، منت بگذاریم».
و در مورد آدم علیه السلام می‌فرماید: ﴿ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَیۡهِ وَهَدَىٰ ١٢٢﴾ [طه: ۱۲۲] «سپس پروردگارش او را برگزید و توبه او را پذیرفت و او را هدایت کرد».
درباره نوح علیه السلام می‌فرماید: ﴿فَنَجَّیۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡکَرۡبِ ٱلۡعَظِیمِ ٧۶﴾ [الأنبیاء: ۷۶] «نوح و خانواده‌اش را از بلا واندوه بزرگ نجات دادیم».
درباره ابراهیم علیه السلام می‌گوید: ﴿قُلۡنَا یَٰنَارُ کُونِی بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِیمَ ۶٩﴾ [الأنبیاء: ۶۹] «گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و سلامت باش».
درباره یعقوب علیه السلام می‌فرماید: ﴿عَسَى ٱللَّهُ أَن یَأۡتِیَنِی بِهِمۡ جَمِیعًاۚ﴾ [یوسف: ۸۳] «یعقوب گفت: امید است خداوند، همه آنها را برایم بیاورد».
و از زبان یوسف علیه السلام می‌گوید: ﴿وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِیٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِی مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِکُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ﴾ [یوسف: ۱۰۰] «و خداوند، به من احسان کرد وقتی که مرا از زندان بیرون‌آورد و شما را از بادیه به اینجا آورد».
درباره داوود علیه السلام می‌گوید: ﴿فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِکَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَ‍َٔابٖ ٢۵﴾ [ص:۲۵] «پس او را بخشیدیم و او نزد ما مقرب است و سرانجام نیکی دارد».
در مورد ایوبعلیه السلام می‌گوید: ﴿فَکَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ﴾ [الأنبیاء: ۸۴] «زیانی را که بر او وارد شده بود دور ساختیم».
در مورد یونس علیه السلام می‌گوید: ﴿وَنَجَّیۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ﴾ [الأنبیاء: ۸۸] «و او را ازاندوه نجات دادیم».
و در مورد موسی علیه السلام می‌فرماید: ﴿فَنَجَّیۡنَٰکَ مِنَ ٱلۡغَمِّ﴾ [طه: ۴۰] «پس تو را از اندوه و ناراحتی نجات دادیم».
و در باره محمد صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: ﴿إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ﴾ [التوبه: ۴۰] «اگراو را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرده است». ﴿أَلَمۡ یَجِدۡکَ یَتِیمٗا فَ‍َٔاوَىٰ ۶ وَوَجَدَکَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَکَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ ٨﴾ [الضحی: ۶- ۸] «آیا مگر نه اینکه تو، یتیم بودی؛ تو را جای داد و گمگشته بودی، پس هدایت کرد و تنگدست بودی، تو را توانگر ساخت».
﴿کُلَّ یَوۡمٍ هُوَ فِی شَأۡنٖ ٢٩﴾ [الرحمن: ۲۹] «خداوند، هر روز درکاری است». برخی گفته‌اند: یعنی گناهی را می‌آمرزد، بلایی را دور میکند، عده‌ای را بالا می‌برد و عده‌ای دیگر را پایین می‌آورد و بالاخره هر روزی به کاری می‌پردازد.
| اشتــدی أزمـه تنفــرجــی | قـد آذن صبـحک بـالبـلج |
«تو ای بحران! هرچند سخت شوی، اما برون رفتی خواهی داشت و سپیده فجر، اعلام می‌دارد که نور و درخشش فرا رسیده است».
ابرها هرچند جمع شوند، اما سرانجام از هم پاشیده و پراکنده می‌شوند: ﴿لَیۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ کَاشِفَهٌ ۵٨﴾ [النجم: ۵۸] «و جز خداوند، هیچ دورکننده‌ای ندارد».