وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
گناهان بر دو قسم اند:
۱-گنــاه کـبـیـره
۲-گنـاه صغـیره
۲_گناهان کبیره ،بدون توبه بخشوده نمی شوند . و گناهان صغیره به برکت اعمال نیک بدون توبه هم بخشوده می شوند.
۳_گناه صغیره با تکرار شدن ، گناه کبیره می شود . اگر گناهی بدون پشیمانی و ترس خداوند متعال انجام شود و یا انسان بدون شرم آن را انجام بدهد آن هم گناه کبیره شمرده می شود . همچنین اگر مفسده و خرابی گناه صغیره برابر یا بیشتر از مفسده گناه کبیره باشد ، گناه کبیره قرار می گیرد.
۴_هر گناهی که در قرآن و حدیث بر آن وعید آمده ، یا لعنت کرده شده است ، یا بر آن حدّ شرعی مقرر شده و یا مرتکب آن در قرآن و حدیثفاسق و فاجر قرار داده شده است . پس آن ، گناه کبیره شمرده می شود . همچنین هر گناهی که حیثیت وسیله و سبب (گناه) را ندارد ، بلکه به ذات خود مقصود است ، آن هم گناه کبیره است.
۵_برای آمرزش گناهان کبیره توبه لازمی است . روش توبه چنین است : از هر گناه که می خواهد توبه کند ، فوری آن را ترک کند و در آینده عزم انجام دادن آن را داشته نباشد و بر آن پشیمانی داشته باشد . اگر حق خداوند متعال یا بنده اش ضایع شده است ، آن را جبران کند . اگر نماز ، روزه و …. از او فوت شده است ، قضای آن ها را به جا بیاورد . اگر مال کسی را به ناحق برداشته یا بر شخصی ظلم کرده است . پس مال آن شخص را بدهد و یا از او معافی بطلبد.
۶_ تعداد گناهان کبیره مشخص نیست در بعضی احادیث سه ؛ در بعضی هفت ؛ و در بعضی ده ؛ در بعضی پانزده و در بعضی تا هفتاد گناه کبیره بیان شده است ؛ چون هر عدد کوچک ؛ عدد بزرگ را نفی نمی کند ؛ از این رو در هیچ جای حصر مقصود نیست.
عقاید اهل سنت و جماعت ؛ص(۲۹۳)