گناه ذلت و خواری به همراه می آورد

گناه ذلت و خواری با خود می آورد
«و باید هم چنین باشد زیرا تمام عزت ها در طاعات خداست».

چنانکه خداوند در این آیه می فرماید:
{مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّهَ فَلِلَّهِ الْعِزَّهُ جَمِیعًا…}.
«هر کس سربلندی می خواهد سربلندی یکسره از آن خداست». (فاطر/۱۰)

یعنی هر کس عزت می خواهد
«آنرا در طاعات خدا جستجو کند زیرا جز در طاعات خدا، عزتی وجود نخواهد داشت، و یکی
از دعاهای بعضی از سلف این بود که: خدایا مرا با طاعات و عبادت عزت بخش و مرا با گناه و معصیت خوار مکن».

عبداللّه ابن مبارک می گوید:
{رایت الذنوب تمیت القلوب، وقد یورث الذل ادمانها، و ترک الذنوب حیاه القلوب، و خیر لنفسک عصیانها، و هل افسد الدین الا الملوک، و احیار سوء و رهبانها}،
«گناه را چنان دیدم که قلب ها را می میراند و پیروی از آن ذلت به دنبال دارد و ترک گناه، حیات قلب است و صلاح نفس تو در سرپیچی از گناه است، مگر چه چیز جز پادشاهان و پیشوایان و راهبان بد، دین را به فساد می کشاند».