مهمترین اصول ایمان، خداشناسى و توحید است، نه شناختِ امامان
حضرت على رضی الله عنه فرمود:
«اساسِ دین، شناخت او [خدا] است، و کمال شناختِ او، تصدیق وجودِ اوست، و کمالِ تصدیق به وجودِ او، یکتا و یگانه دانستنِ اوست، و کمالِ یکتاپرستی، خالص کردن [عبادت] برای اوست».
(خطبه شماره ۱ نهج البلاغه).
بیان مسئله توحید از راه دعا به درگاه الهى بدون واسطه:
حضرت على رضی الله عنه فرمود: «پس پیروزی را از او بجویید، و روان شدنِ نعمتها را از او بخواهید، و هر چه خواهید از او بطلبید، عطا و بخششِ او را درخواست کنید، حجابی نیست که شما را از او جدا سازد، و دری نیست که بر رویِ شما بسته مانَد».
(خطبه شماره ۱۸۶ نهج البلاغه).
وصیت ایشان به پسرش برای دور کردن واسطه میان او و خدایش، تا واسطهای میان آنها نباشد
حضرت على رضی الله عنه فرمود:
«در تمام کارها خویشتن را به خدا بسپار که خود را به پناهگاهى مطمئن و نیرومند سپرده اى؛ به هنگام دعا با اخلاص پروردگارت را بخوان، که بخشش و حرمان بدست اوست؛ و همواره از خدا بخواه که آنچه خیر و نیک است برایت پیش آورد؛ در وصیتم دقت کن و آن را سرسرى مگیر، چه اینکه بهترین گفته آن است که سودمند باشد. آگاه باش! دانشى که نفع نبخشد در آن خیرى نیست، و دانشى که سزاوار فراگرفتن نیست، سود نمی بخشد»
(نامه شماره ۳۱ نهج البلاغه).