کوچکی و بزرگی
﴿وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِکۡرِی فَإِنَّ لَهُۥ مَعِیشَهٗ ضَنکٗا وَنَحۡشُرُهُۥ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِ أَعۡمَىٰ١٢۴﴾ [طه: ۱۲۴].
ترجمه: «و هر کس از یاد من روی گردان شود، در حقیقت، زندگىِ تنگ [و سختى] خواهد داشت، و روز رستاخیز او را نابینا محشور مىکنیم».
پیمودن راه دراز «خاک» تا «خدا» با بال نماز و پرواز عشق میسر است، در آستان خدا هرکه خاضعتر و بندهتر است، مقربتر و کاملتر است. تا «بنده» نشویم «آزاده» نمیشویم و…
تا کوچک نشویم به عظمت و بزرگی نمیرسیم.
گفته های مرواریدی