عبدالله بن عمر – رضی الله عنهما- روایت می کند که:
«کانت امرأه لعمر تشهد صلاه الصبح والعشاء فی الجماعه فی المسجد، فقیل لها: لِمَ تخرجین وقد تعلمین أنَّ عمر یکره ذلک ویغار؟ قالت: وما یمنعه أن ینهانی؟ قال: یمنعه قول رسول الله ص: لا تمنعوا إماء الله مساجد الله»
یکى از زنان عمر -رضی الله عنه- نماز صبح و عشاء را در مسجد با جماعت ادا می کرد (در جماعت حضور می یافت)، پس به او گفته شد: چرا از خانه بیرون می روى (و نماز را با جماعت می خوانی) در حالیکه می دانى عمر از این کار خوشش نمی آید! در جواب گفت: چه چیز او را باز می دارد که مرا از این کار نهى کند؟ در جواب به او گفته شد: قول رسول الله -صلى الله علیه وسلم- که می فرماید: کنیزان خدا (زنان) را از رفتن به مساجد منع مکنید.
____________
(۴) البخاری.