کلام نور

آیات ۲۲ الی ۲۸ سوره مبارکه طه

{وَاضْمُمْ یَدَکَ إِلَىٰ جَنَاحِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَهً أُخْرَى}.
و دستت را به گریبانت ببر، تا سفید و بی‌عیب بیرون آید؛ این نشانه دیگری (از سوی خداوند) است.

{لِنُرِیَکَ مِنْ آیَاتِنَا الْکُبْرَى اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى}.
تا از نشانه‌های بزرگ خویش به تو نشان دهیم.
اینک به سوی فرعون برو، که او طغیان کرده است».

{قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِّن لِّسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی}.
(موسی) گفت: «پروردگارا! سینه‌ام را گشاده کن؛
و کارم را برایم آسان گردان!
و گره از زبانم بگشای؛
تا سخنان مرا بفهمند!