هرگاه انسان در مجلسی حرفهای زشت و ناپسند و دروغ و گفتار آشفته و بیفائده را بیان کرد اگر بعداً سخنانش را با ذکر خدا خاتمه داد، کفاره سخنان غلطش را داده است.
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و سلمفرمود: «کسی در مجلس باشد، در آن حرفهای زشت و دروغ و آشفته بسیار گوید و قبل از برخاستن در آن مجلس این کلمات را بخواند و بگوید: «سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِکَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُکَ وَأَتُوْبُ إِلَیْکَ». «پروردگارا، تو پاکی و حمد و ستایش مخصوص ذات توست، و گواهی میدهم که جز تو خدایی نیست، طلب مغفرت و توبه، به درگاه تو را دارم). در آن مجلس خداوند او را آمرزیده است»([۱]).
[۱]– روایت ترمذی. حدیث حسن.