کفاره‌ی کسی‌که در ماه رمضان با همسرش همبستری کند.

عنْ أَبِی هُرَیْرَهَ (رضی الله عنه) قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِیِّ (صلی الله علیه وآله وسلم) فَقَالَ: هَلَکْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «وَمَا أَهْلَکَکَ»؟ قَالَ: وَقَعْتُ عَلَىامْرَأَتِی فِی رَمَضَانَ، قَالَ: «هَلْ تَجِدُ مَا تُعْتِقُ رَقَبَهً»؟ قَالَ: لاَ، قَالَ: «فَهَلْ تَسْتَطِیعُ أَنْ تَصُومَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ»؟قَالَ: لاَ، قَالَ: «فَهَلْ تَجِدُ مَا تُطْعِمُ سِتِّینَ مِسْکِینًا»؟ قَالَ: لاَ، قَالَ: «ثُمَّ جَلَسَ، فَأُتِیَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه وآله وسلم) بِعَرَقٍ فِیهِ تَمْرٌ،فَقَالَ: «تَصَدَّقْ بِهَذَا».  قَالَ: أَفْقَرَ مِنَّا؟ فَمَا بَیْنَ لاَبَتَیْهَا أَهْلُ بَیْتٍ أَحْوَجُ إِلَیْهِ مِنَّا، فَضَحِکَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه وآله وسلم) حَتَّى بَدَتْأَنْیَابُهُ، ثُمَّ قَالَ: «اذْهَبْ فَأَطْعِمْهُ أَهْلَکَ».
(م/۱۱۱۱)صحیح مسلم

ترجمه: ابوهریره (رضی الله عنه) می‏گوید: مردی نزد رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: یا رسول الله! من هلاک شدم.  رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «چه چیزی تو را هلاک کرده است»؟ گفت: ماه رمضان(در حال روزه) با همسرم همبستری کردم.     رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «آیا غلامی ‌داری که او را آزاد کنی»؟ گفت: خیر.  رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «می‏توانی دو ماه متوالی، روزه بگیری»؟ گفت: خیر.  رسول ‏الله ص فرمود:«می‏توانی شصت مسکین را خوراک بدهی»؟ گفت: خیر.  راوی می‌گوید: سپس آن مرد همانجا نشست.  در آن اثنا، کیسه‏ای پر از خرما نزد رسول ‏الله ص آوردند.  پیامبر اکرم ص فرمود: «این خرماها را صدقه کن».  آن شخص، گفت: آیا فقیرتر از ما هم وجود دارد؟ سوگند به الله، در میان این دو سنگلاخ مدینه، هیچ خانه‌ای نیازمندتر از خانه‌ی من نیست.  رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) با شنیدن این سخن، خندید به گونه‌ای که دندانهای (مبارکش) ظاهر شد.  سپس، فرمود: «برو، خرماها را به خانواده‌ات بده».

عنْ عَائِشَهَ ل أَنَّهَا قَالَتْ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) فَقَالَ: احْتَرَقْتُ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لِمَ»؟ قَالَ: وَطِئْتُامْرَأَتِی فِی رَمَضَانَ نَهَارًا، قَالَ: «تَصَدَّقْ، تَصَدَّقْ».  قَالَ: مَا عِنْدِی شَیْءٌ، فَأَمَرَهُ أَنْ یَجْلِسَ، فَجَاءَهُ عَرَقَانِ فِیهِمَا طَعَامٌفَأَمَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) أَنْ یَتَصَدَّقَ بِهِ.

(م/۱۱۱۲) صحیح مسلم

ترجمه: ام المونین عایشه (رضی الله عنها) می‌گوید: مردی نزد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: سوختم.  پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «چرا»؟ گفت: روز ماه مبارک رمضان با همسرم، همبستر شدم.  فرمود: «صدقه بده،صدقه بده».  آن مرد گفت: چیزی ندارم.  رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به آن مرد، دستور داد تا بنشیند.  در این اثنا، دو زنبیل، مواد خوراکی نزد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) آوردند.  پس پیامبر اکرم ص دستور داد تا آنها را صدقه کند.