کسی که در نماز، لباسش را، از روی تکبر و خودبینی و خودنمایی، دراز و رها کند

ابوداوود از ابن مسعودس روایت کرده است که وی گفته است که: از رسول خدا ج شنیدم که فرمود:

«مَنْ أَسْبَلَ إِزَارَهُ فِی صَلَاتِهِ خُیَلَاءَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی حِلٍّ وَلَا حَرَامٍ».[۱]

«هرکس در نماز، لباسش را، از روی تکبر و خودبینی و خودنمایی، دراز و رها کند، خداوند نه او را می‌بخشد و نه حرمت می‌دارد»؛

یعنی: نه از گناهانش درمی‌گذرد و نه از کارهای بد نگهش می‌دارد.

[۱]– ابو داود (۶۳۷)، آلبانی گوید: صحیح.