کسی که در برابر غیبت از آبروی برادرش، از وی دفاع کند

«مَنْ ذَبَّ عَنْ لَحْمِ أَخِیهِ بِالْمَغِیبَهِ، کَانَ حَقًّا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ یُعْتِقَهُ مِنَ النَّارِ».^[۱]

«کسی که در برابر غیبت از آبروی برادرش، از وی دفاع کند، حقش است که خداوند او را از آتش نجات دهد».

[۱]– احمد، ۲۶۳۲۷ و طبرانی، ۱۹۹۱۶٫