و دعوتش بر اساس علم و بینش نسبت به کتاب الله و سیرۀ رسولش صلی الله علیه وسلم است که در آن منزهدانستن و بزرگداشت الله و اعلام بیزاری از شرک و پیروانش، همراه مهربانی و اندرز نیکوست:
الله متعال میفرماید: ﴿قُلْ هَذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِیرَهٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ١٠٨﴾ [یوسف: ۱۰۸]. «(ای پیامبر!) بگو: این راه من است، من با بصیرت (کامل) بهسوی الله دعوت میکنم، و کسانیکه از من پیروی کردند (نیز چنین میکند) و الله پاک و منزه است، و من از مشرکان نیستم».
الله متعال میفرماید: ﴿ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ﴾ [النحل: ۱۲۵]. «با حکمت و پند نیکو (مردم را) به راه پروردگارت دعوت نما، و با روشی که نیکوتر است، با آنها (بحث و) مناظره کن».
الله هنگام فرستادن موسى وهارون بهسوی فرعون بسیار ستمگر، خطاب به آن دو فرمود:
﴿فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَى۴۴﴾ [طه: ۴۴]. «پس به نرمی با او سخن بگویید، شاید که او پند گیرد یا (از پروردگارش) بترسد».