من جوانی بیست و هفت ساله هستم اما گمراه بودم ولی به سوی خداوند توبه نمودم و در این مدت طولانی روزه نمی گرفتم ،آیا قضای روزه بر من واجب است؟
الحمدلله،
این مرد که گمراه بود و همانطور که خودش اقرار کرده خداوند بر او منت نهاده و وی را هدایت نموده ،از خداوند ثبات را برایش خواستاریم و اینکه او را برای کمک خاستن از خداوند متعال برای غلبه برنفس وهوا وشیطان پایدار کند و این از نعمت خداوند بر او است و کسی گمراهی را نمی شناسد مگر کسی که به آن مبتلا شده سپس به سوی اسلام هدایت شده پس انسان قدر اسلام را نمی شناسد مگر زمانی که کفر را بشناسند وبه این مرد می گوییم به تو بر نعمت استقامت از خداوند بر تو تهنیت می گوئیم واز خداوند متعالی خواستاریم که ما وشما را بر حق ثابت نگه دارد . وآن طاعتی که گذشته است وآن را ترک کرده ای از روز ونماز وزکات وغیر آنها بر تو واجب نیست که حال آن را قضا کنی چون که تو به ما قبل خودش را جبران می کند پس زمانی که به سوی خدا توبه کردی و إنا به کردی وعمل صالح انجام دادی این کار تو را از قضای این اعمال گذشته ای که انجام ندادی بی نیاز می کند و مسئله ای است که شایسته است آن را بدانی که قاعده این است : عبادات وقت دار از زمانی که انسان بدون عذرآن را از وقتش خارج کند صحیص نیست مانند نماز وروزه اگر انسان به عودی نماز نخوا ند تاوقت آن خارج شود سپس می آْید واز ما می پرسد آیا بر من قضای نماز واجب است؟ به او می گوئیم بر تو واجب نیست واگر شخصی یک روز از رمضان را ترک کرده وآن راروزه نگرفته ومی آید واز ما می پرسد که قضای روز واجب است به او می گوئیم که قضای روزه بر تو واجب نیست چون که پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید :«هر شخصی که عملی انجام دهد که امر ما بر آن نباشد آن عمل مردود وباطل است » وتو اگر عبادت وقت دار، را از وقتش به تأخیر می اندازی وپس از وقت آن، آن را انجام می دهی عملی را انجام داده ای که امر پیامبر صلی الله علیه وسلم بر آن نیست پس در نتیجه لازم است وبه تو نفعی نمی رساند واگر شخص بپر سد مردی نماز را فراموش کرده تا وقتی که وقت آن تمام شده آیا آن را قضا کند می گوئیم: بله آن را قضا کن بدلیل فرموده پیامبر صلی الله علیه وسلم :« هر کس نمازی را فراموش کند یا بخواب فرو رود وقتی که به یادش آمد آن را بخواند » و اما اگر تو به من بگویی که این حدیث با کلا تو مخالف است به طوری که تو می گویی اگر انسان نمازرا عمدی ترک کند آن را قضا نم کند ومخالفت تو با حدیث این است که زمانی که پیامبر صلی الله علیه وسلم فراموش کار را ملزم کرده در حالی که او در قضا کردن نماز معذور است پس کسی که نماز را عمدی ترک کند اولی ترست نماز را ترک کند اما، ما در جواب می گوئیم که انسان معذور وقت نماز به گردنش باقی مانده وقتی که عذرش تمام شود پس او نماز را از وقتش به تأخیر نیا نداخته وبه خاطر این پیا مبر صلی الله علیه وسلم می فرماید« پس نماز را بخواند وقتی که آن را بیاد آورد» اما کسی که عمداَََعبادت را ترک کند تا وقتش خارج شود و بعداََ آن را ادا کند او عبادت را در غیر وقت تعیین شده اش ادا کرده پس در نتیجه از او قبول نمی شود.
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
برگرفته از:مجموع الفتاوای شیخ صالح العثیمین،کتاب الصیام