عَنْ أَبِی قَتَادَهَ رضی الله عنه قَالَ: بَیْنَمَا نَحْنُ نُصَلِّی مَعَ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذْ سَمِعَ جَلَبَهَ رِجَالٍ، فَلَمَّا صَلَّى قَالَ: «مَا شَأْنُکُمْ»؟ قَالُوا: اسْتَعْجَلْنَا إِلَى الصَّلاهِ. قَالَ: «فَلا تَفْعَلُوا إِذَا أَتَیْتُمُ الصَّلاهَ فَعَلَیْکُمْ بِالسَّکِینَهِ، فَمَا أَدْرَکْتُمْ فَصَلُّوا، وَمَا فَاتَکُمْ فَأَتِمُّوا». (بخارى:۶۳۵).
ابوقتاده رضی الله عنه میگوید: با رسول اکرم صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مشغول نماز خواندن بودیم که صدای جست وخیز عده ای، بگوش رسید. پس از اتمام نماز، رسول اکرم صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ خطاب به آنان، فرمود: «این چه کاری بود که کردید »؟گفتند: برای رسیدن به نماز جماعت، عجله داشتیم. رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود: «دوباره این کار را انجام ندهید. هنگامی که برای نماز می آیید، با سکون و آرامش بیایید. هر چه از نماز را دریافتید، بخوانید. وبقیه را خودتان، کامل کنید.