در صحیح مسلم (حدیث ۱۳۱) از ابن مسعود رضی الله عنه روایت شده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود:
«لَا یَدْخُلُ الْجَنَّهَ مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّهٍ مِنْ کِبْرٍ» قَالَ رَجُلٌ: إِنَّ الرَّجُلَ یُحِبُّ أَنْ یَکُونَ ثَوْبُهُ حَسَنًا وَنَعْلُهُ حَسَنَهً، قَالَ: «إِنَّ اللهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمَالَ، الْکِبْرُ بَطَرُ الْحَقِّ، وَغَمْطُ النَّاسِ».
«کسی که به اندازهی ذرهای تکبر در قلبش باشد، وارد بهشت نمیشود.
مردی گفت: فلان مرد میخواهد که لباس و کفشش خوب باشد؟ یعنی آیا این هم تکبر محسوب میشود؟
فرمود: خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد. کبر انکار حق و تحقیر و توهین به مردم است».