کسی که برادر مسلمانش را که نماز نمی خواند کافر خطاب کند، حکمش چیست؟

س: بین من و برادرم در مسئله ای اختلاف شد، ناراحت شدم و به او گفتم: از من دور شو ای کافر. به دلیل اینکه برادرم جز در مناسبت های خاصی، مثل حضور خویشاوندان و ….، نماز نمی خواند، حکمش چیست؟ آیا او کافر است؟
 
ج: در روایت صحیحی از رسول الله صلی الله علیه وسلّم  وارد شده که فرمودند:« إِنَّ بَیْنَ الرَّجُلِ وَبَیْنَ الشِّرْکِ وَالْکُفْرِ تَرْکَ الصَّلَاهِ»[۱] ( مرز بین شخص و شرک و کفر ترک نماز است)
 
امام احمد و اصحاب سنن با سند جید از بریده بن حصیب رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلّم  روایت نموده اند که فرموده:« الْعَهْدُ الَّذِی بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ الصَّلَاهُ فَمَنْ تَرَکَهَا فَقَدْ کَفَرَ»[۲]   
 
( عهد میان ما و مشرکین نماز است، کسی که نماز را ترک کند قطعاً کفر ورزیده است.) در تأیید این موضوع احادیث بسیاری وارد شده است.)
 
اما بهتر آن بود که شما برادرتان را اینگونه مورد خطاب قرار نمی دادید، بلکه با او از راه خیر خواهی و نصیحت وارد می شدید و او را متوجه می ساختید که ترک نماز کفر و ضلالت است، و باید بسوی الله تعالی توبه نماید، بلکه نصیحت را می پذیرفت.
 
 
 
  الشیخ ابن باز- مجموع فتاوی (۱۰/۲۶۲)

[۱] مسلم (۸۲)
 
[۲] احمد (۵/۳۴۶) و ترمذی (۲۶۲۱) و نسائی (۴۶۴) و ابن ماجه (۱۰۷۹) و قال الترمذی “حسن صحیح غریب”