وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مسلم و بخاری نیز روایت کرده‌اند که آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرموده است:
«ثَلاَثَهٌ لاَ یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلاَ یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ القِیَامَهِ، وَلاَ یُزَکِّیهِمْ ولَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ: رجلٌ على فضْلِ ماءٍ بالفَلاهِ یَمنعُهُ مِنِ ابْنِ السَّبیلِ».[۱]
«سه نفر هستند که خداوند متعال در روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید و به آنان نگاه نمی‌کند و آنان را تزکیه و پاک نمی‌کند و افزون بر آن، دارای عذاب دردناکی هستند: کسی که در بیابان آب اضافی‌ای داشته باشد و آن را از رهگذر نیازمند منع کند؛…»
و در روایت بخاری چنین آمده است:
«وَرَجُلٌ مَنَعَ فَضْلَ مَائِهِ فَیَقُولُ اللَّهُ: الیَوْمَ أَمْنَعُکَ فَضْلِی کَمَا مَنَعْتَ فَضْلَ مَا لَمْ تَعْمَلْ یَدَاکَ».[۲]
«… و کسی که آب افزون بر استفاده‌ی خود را منع کند؛ که خداوند متعال در روز قیامت به او می‌گوید: من هم امروز فضل و بخشش افزون خودم را از تو منع می‌کنم، همانگونه که تو فضل و اضافه‌ی چیزی را که با تلاش و کوشش خودت هم به دست نیاورده بودی، منع کردی».
[۱]– صحیح بخاری (۲۶۷۲) و صحیح مسلم (۱۰۸).
[۲]– صحیح بخاری (۷۴۴۶ و ۲۳۶۹)