کسیکه در حین مناسک حج یا عمره بمیرد، آنچه از اعمال و مناسک حج یا عمرهی وی باقی مانده، به نیابت از وی انجام نمیشود. و با همان لباس احرام دفن میشود؛ زیرا روز قیامت در حالی حشر خواهد شد که لبیک میگوید. اما هرکس در حالی بمیرد که هرگز نماز نخوانده است (تارک الصلاه) جایز نیست به نیابت از او حج شود یا صدقه داده شود؛ زیرا با ترک کلی نماز مرتد محسوب میشود.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما أَنَّ رَجُلًا وَقَصَهُ بَعِیرُهُ وَنَحْنُ مَعَ النَّبِیِّ ج، وَهُوَ مُحْرِمٌ، فَقَالَ النَّبِیُّ ج: «اغْسِلُوهُ بِمَاءٍ وَسِدْرٍ، وَکَفِّنُوهُ فِی ثَوْبَیْنِ، وَلاَ تُمِسُّوهُ طِیبًا، وَلاَ تُخَمِّرُوا رَأْسَهُ، فَإِنَّ اللَّهَ یَبْعَثُهُ یَوْمَ القِیَامَهِ مُلَبِّیًا».[۱]
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که ما همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم بودیم که مردی مُحرم بود و شترش باعث شد گردنش شکسته و بمیرد. رسول الله فرمود: «او را با آب و سدر غسل دهید و در دو پارچه کفن کنید و به او مواد خوشبو نزنید و سرش را نپوشانید؛ زیرا الله متعال روز قیامت او را لبیکگویان حشر مینماید».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۲۶۷ و مسلم حدیث شماره ۱۲۰۶ با لفظ بخاری