کسی‌که ایمان نیاورد، عمل نیک برای او سودى ندارد

عَنْ عَائِشَهَ قَالَتْ: قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، ابْنُ جُدْعَانَ کَانَ فِی الْجَاهِلِیَّهِ یَصِلُ الرَّحِمَ، وَیُطْعِمُ الْمِسْکِینَ، فَهَلْ ذَاکَ نَافِعُهُ؟ قَالَ: «لاَ یَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ یَقُلْ یَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ». (م/۲۱۴)

عایشه صدیقه می‌گوید: عرض کردم: یا رسول الله! ابن جدعان در دوران جاهلیت، صله رحمی‌می‌نمود، به خویشاوندان، احسان و نیکی می‌کرد و به مساکین، غذا می‌داد. آیا این کارهایش به او نفعی می‌رسانند؟ آنحضرت( ص)فرمود: «نفعی به او نمی‌رسانند؛ زیرا یک روز هم نگفت: پروردگارا! روز جزا، گناهانم را بیامرز».