وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
عَنْ أَبِی هُرَیْرَه عَنْ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «سَبْعَهٌ یُظِلُّهُمُ اللهُ فِی ظِلِّهِ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ: الْإِمَامُ الْعَادِلُ، وَشَابٌّ نَشَأَ بِعِبَادَهِ اللهِ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِی الْمَسَاجِدِ، وَرَجُلَانِ تَحَابَّا فِی اللهِ اجْتَمَعَا عَلَیْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَیْهِ، وَرَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَهٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ، فَقَالَ: إِنِّی أَخَافُ اللهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَهٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لَا تَعْلَمَ یَمِینُهُ مَا تُنْفِقُ شِمَالُهُ، وَرَجُلٌ ذَکَرَ اللهَ خَالِیًا، فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ».[۱]
ابوهریره س از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می‌کند که فرمود: «الله در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه‌ی او وجود ندارد، هفت گروه را در زیر سایه‌ی خود جای می‌دهد: فرمانروای عادل؛ جوانی که در اطاعت و بندگیِ الله رشد یافته است؛ کسی که همواره به مسجد دل‌بسته باشد؛ دو مسلمانی که فقط به خاطر خشنودی الله با یکدیگر دوست باشند و بر همین اساس، گردِ هم می‌آیند یا از یکدیگر جدا می‌شوند؛ کسی که زنی زیبا و صاحب مقام او را به سوی خود بخواند، ولی او نپذیرد و بگوید: من از الله می‌ترسم؛ کسی که با دست راستش به گونه‌ای صدقه دهد که دست چپش نداند که دست راستش چه صدقه می‌دهد؛ و کسی که در تنهایی الله را یاد کند و از چشمانش اشک سرازیر شود».
عَنْ عُقْبَهَ بْنَ عَامِرٍ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ: «کُلُّ امْرِئٍ فِی ظِلِّ صَدَقَتِهِ حَتَّى یُفْصَلَ بَیْنَ النَّاسِ».[۲]
عقبه بن عامر می‌گوید: شنیدم که رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرمود: «روز قیامت هر فرد در سایه صدقه‌اش است؛ تا اینکه میان مردم داوری شود».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۶۰ و مسلم حدیث شماره ۱۰۳۱ با لفظ مسلم
[۲]– صحیح؛ مسند احمد حدیث شماره ۱۷۳۳۳ و ابن خزیمه حدیث شماره ۲۴۳۱ با لفظ احمد