کرامت انسانها نزد خدا

در شریعت اسلام هیچ نژاد و زبانی از بقیه برتر و گرامی تر نیست، بلکه آنکسی گرامی و مکرم هست که ایمان آورده و طاعت خدای عزوجل کند. پس هرکس با هر نژادی مقیدتر و پایبندتر به احکام شریعت باشد، به همان اندازه نیز گرامی تر و مکرم تر هست.
قال سعید بن المسیب：
« ما أکرمت العباد أنفسها بمثل طاعه الله عز وجل، و لا أهانت أنفسها بمثل معصیه الله، و کفى بالمؤمن نصره من الله أن یرى عدوه یعمل بمعصیه الله».
[«الحلیه الأولیاء» أبی نعیم اصفهانی].
سعید بن مسیب رحمه الله فرمودند: «هیچگاه یک مؤمن همانند وقتی که طاعت خداوند عزوجل را بجای می‌آورد، خود را گرامی نمی‌دارد، و با انجام معصیت خدا به خودش اهانت نمی‌کند، و برای مؤمن کافیست که خداوند او را یاری دهد که ببیند دشمنش معصیت خدا را انجام می‌دهد».
و قال میمون بن مهران：
« من کان یرید أن یعلم ما منزلته عند الله عز وجل، فلینظر فی عمله فإنه قادم على عمله کائنا ما کان».
[«الحلیه الأولیاء» أبی نعیم اصفهانی].
و میمون بن مهران رحمه الله فرمود: «هرکس که می‌خواهد بداند منزلت و جایگاهش نزد خداوند چیست، پس به عملش نگاه کند، چرا که او با عملش (نزد خدا) خواهد آمد، هرچه که باشد».