مرتد مغلظه است که بدون طلب توبه فوری باید کشته شود. سابقا این نوع ارتداد را بحث نمودیم که شامل چه کسانی میشود؛ مانند کسی که به خدا و پیامبرش فحش و ناسزا بگوید و یا پشتیبانی کفار و یا فالگیری و پیش گوئی کردن برای مردم و یا زندیقی کردن.
این نوع کفرها و همانند آن به گونه ای است که اگر شخص مرتکب آن شود، بدون طلب توبه فوری باید کشته شود.
دلیل بر این قضیه عمل پیامبر صلی الله علیه وسلم در برابر مرتدین عُرینه است و هم چنین عمل صحابه که آنان را بدون اینکه از آنان طلب توبه نمایند کشتند و کسی هم بر این مسئله ناراضی نبود؛ بخاطر اینکه میدانستند که ارتداد آنان مغلظه است و نباید طلب توبه شود.
امام احمد رحمه الله فرموده است: «الزندیق لا یستتاب»[۱].یعنی: «از زندیق طلب توبه نمیشود».
امام ابن تیمیه رحمه الله میفرماید: «وَیُفَرَّقُ فِی الْمُرْتَدِّ بَیْنَ الرِّدَّهِ الْمُجَرَّدَهِ فَیُقْتَلُ إلَّا أَنْ یَتُوبَ وَبَیْنَ الرِّدَّهِ الْمُغَلَّظَهِ فَیُقْتَلُ بِلَا اسْتِتَابَهٍ».[۲]
ترجمه: «تفاوت گذاشته میشود در میان مرتد مجرده پس کشته میشود مگر اینکه توبه کند و مرتد مغلظه پس کشته میشود بدون اینکه از او طلب توبه شود».
[۱]. احکام اهل الملل للخلال ۴۵۹
[۲]. مجموع الفتاوی ۲۰/۱۰۳