وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در اقوال صحابه رضی الله عنه و تابعین معیارهایی برای شناخت کبائر وجود دارد.
گفته شده است که:
«کبیره شامل گناهی است که حدی بر آن مترتب می‌گردد.»
و نیز:
«هر گناهی که به دنبال آن در نصوص لعنت، غضب، آتش دوزخ، یا هر عقوبه ی دیگری آورده شده باشد، کبیره است.»
و گفته شده که:
»هر گناهی که فاعل آن با انجام آن گناه به دین بی‌توجه ی کند و باعث بی‌مبالاتی او به دین گردد و خشیت او را از خداوند بکاهد، کبیره است.»
در این زمینه اقوال دیگری نیز آمده است.
در احادیث بسیاری، از گناهان به عنوان کبیره نام برده شده‌اند. هر چند که دارای درجات و مراتب متفاوتی است.
بعضی از آنها «کفر اکبر» است. مانند شرک و سحر.
برخی از اکبرکبائر هستند، مانند قتل نفس، فرار از میدان جهاد و صحنه ی قتال، رباخواری، خوردن مال یتیم به ناحق، شهادت و سخن دروغ، تهمت زنا به زن شوهردار که پاک و بی گناه است، شرابخواری، عقوق والدین و…
ابن‌عباس رضی الله عنه می‌فرماید: «هی إلی السبعین أقرب منها إلی السبع»
«شماره این گناهان به هفتاد عدد میرسد».
فقط با شمارش گناهانی که لفظ کبیره بر آنها اطلاق شده است، به هفتاد کبیره می‌رسیم، پس در صورتی که تمام آنچه را که وعید شدیدی در کتاب یا سنت بر آن وارد شده است، دنبال کنیم، حقیقتاً به عدد بیشتری خواهیم رسید.