دوازدہ ویژگے یڪ”سخن خوب” از دیدگاہ قرآن ڪریم
۱. آگاهانہ باشد {لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ}.
۲. نرم باشد. “قَوْلاً لَّیِّناً” زبانمان تیغ نداشتہ باشد.
۳.حرفے ڪہ مے زنیم خودمان هم عمل ڪنیم {لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ}.
۴.منصفانہ باشد {وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا}.
۵.حرفمان مستند باشد {قَوْلًا سَدِیدًا} منطقے حرف بزنیم.
۶.سادہ حرف بزنیم.{قَوْلاً مَّیْسُورًا} پیچیدہ حرف زدن هنر نیست. “روان حرف بزنیم”.
۷.ڪلام رسا باشد {قَوْلاً بَلِیغًا}.
۸.زیبا باشد {قولوللناس حسنا}.
۹.بهترین ڪلمات را انتخاب ڪنیم {یَقُولُ الَّتے هِیَ أحْسَن}.
۱۰.سخن هایمان روح معرفت و جوانمردے داشتہ باشد {و قولوا لهم قولا معروفا}.
۱۱.همدیگر را با القاب خوب صدا بزنیم {قولاً کریماً}.
۱۲.ڪمڪ ڪنیم تا درجامعہ حرف هاے پاڪ باب شود {هدوا الے الطّیب من القول}.