چگونگی کفر ورزیدن به طاغوت

شیخ محمد بن عبدالوهاب می‌فرماید: «فأما صفه الکفر بالطاغوت فهو أن تعتقد بطلان عباده غیر الله، وتترکها وتبغضها، وتکفر أهلها، وتعادیهم.وأما معنى الإیمان بالله فهوأن تعتقد أن الله هو الإله المعبود وحده دون من سواه، وتخلص جمیع أنواع العباده کلها لله، وتنفیها عن کل معبود سواه، وتحب أهل الإخلاص وتوالیهم، وتبغض أهل الشرک وتعادیهم».

ترجمه: «اما صفت کفر به طاغوت عبارت است از اینکه به بطلان اعتقاد عبادت غیر الله باور داشته باشی  و (طواغیت) را ترکشان کنی و بغضشان بورزی و اهلشان را تکفیر کنی (یعنی خود و اتباعشان) و دشمنی شان کنی.  اما معنی ایمان به الله این است که عقیده ات اینگونه باشد که الله خودش معبود بر حق است و به تنها  هیچ کسی و هیچ چیزی دیگر حق آن را ندارند و همۀ انواع عباداتت برای الله باشد، خالصانه و سپس نفی همۀ عبادت ها برای غیر الله را انجام بدهی. و باید اهل اخلاص و توحید را دوست بداری و با آنان دوستی بنمایی و باید به اهل شرک بغض بورزی و آنان را دشمنی کنی».

[ مجموعه رسائل فی التوحید والإیمان (مطبوع ضمن مؤلفات الشیخ محمد بن عبد الوهاب، الجزء الأول) ].