صلاح و نیکی دین شخص در دنیا یعنی سعادت و خوشبختی و پیروزی او در آخرت. سرمایهی مسلمان همین دینِ اوست، پس هر که در مورد دینش کوتاهی ورزد و آن را در معرض فتنهها قرار دهد زیان دیده و ورشکست میشود و آنکه دینش را حفظ کند و به صلاح و درستی آن توجه نشان دهد پیروز و کامیاب گشته است.
رسول الله صلی الله علیه وسلم در دعای خود میفرمود:
«اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِی دِینِی الَّذِی هُوَ عِصْمَهُ أَمْرِی وَأَصْلِحْ لِی دُنْیَایَ الَّتِی فِیهَا مَعَاشِی وَأَصْلِحْ لِی آخِرَتِی الَّتِی فِیهَا مَعَادِی وَاجْعَلْ الْحَیَاهَ زِیَادَهً لِی فِی کُلِّ خَیْرٍ وَاجْعَلْ الْمَوْتَ رَاحَهً لِی مِنْ کُلِّ شَرٍّ»
المصدر : صحیح مسلم الصفحه أو الرقم: ۲۷۲۰ _ المصدر : صحیح الجامع الصفحه أو الرقم: ۱۲۶۳
ترجمه: «خداوندا دین مرا که نگهدارندهی امر من است و دنیایم را که معیشتم در آن است، و آخرتم را که بازگشتگاه من است به صلاح آور و زندگی را برایم عامل افزونی هر خیر و مرگ را عامل راحت شدن از هر شری قرار ده»
مناوی رحمه الله ـ میگوید:
«اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِی دِینِی الَّذِی هُوَ عِصْمَهُ أَمْرِی»
یعنی که حافظ همهی امور من است؛ زیرا هر که دینش فاسد شد همهی کارهای دیگرش نیز فاسد شده و در دنیا و آخرت ناکام و زیان دیده است
فیضُ القَـــدِیر شـــرح الجَامِع الصَّغیر ج ۲ ص ۱۷۳