انسان چگونه می تواند حسادت را از خود و خانواده اش دور کند؟
حسادت، یعنی: آرزوی کند زوال نعمت از دیگران، حسادت صفتی زشت است، چون از صفات شیطان و از صفات یهودیان و از صفات بدترین انسانها در گذشته و حال است، زیرا حسادت یعنی: اعتراض به تقدیر الهی به تقسیم خداوندی.
مسلمان با راضی بودن به تقدیر الهی و تقسیم خداوندی، باید حسادت را از خود دور نماید و آنچه برای خود نمی پسندد برای برادرش هم نپسندد،
چنان که پیامبر ﷺمیفرماید:
[لا یُؤمِنُ أحَدُکُمْ حَتَّى یُحِبَّ لأَخِیهِ مَا یُحبُّ لِنَفْسِهِ].
(هیچ یک از شما مؤمن کامل و واقعی نمیگردد؛ مگر آن که آنچه برای خود می پسندد برای برادرش نیز بپسندد.)
مسلمان با تلاش برای به دست آوردن اسبابی که خیر را برای او فراهم میکند و شر را از او دور مینماید، خود را از متصف شدن به حسادت دور نماید؛
مسلمان باید به خداوند گمان نیک داشته باشد و به آنچه نزد اوست امیدوار داشته باشد.
مسلمان با پناه بردن به پروردگار و ربّ کریم حسد را از خود و خانواده اش دور کند؛ خداوند به پیامبرش در سوره ی فلق دستور میدهد که از شر حسادت ورزنده وقتی حسد می ورزد به خدا پناه ببرد. یکی دیگر از راههای دفع حسد، صدقه دادن و کمک کردن به فقرا و نیازمندان است، به خصوص وقتی که شخصی مالی و ثروتی بدست میآورد و در کنار او فردی از نیازمندان هست که به او نگاه میکند، شایسته است او به آنها کمک کند تا چشم آنها که به دست او خیره شده پر گردد.
(شیخ صالح فوزان، کتاب الدعوه- فتاوی ۱/۶۸، ۶۹)