قاری -کسی است که بیشتر از دیگران حافظ قرآن است و فقه نماز را میداند-، سپس کسیکه از سنت آگاهتر است، بعد کسیکه در هجرت مقدم است، سپس آن که جلوتر اسلام آورده و بعد فردی که از نظر سن از دیگران بزرگتر است. آنگاه قرعهکشی شود. این موارد مربوط به زمانی است که وقت نماز فرا رسیده و میخواهند یکی را برای امامت جلو کنند. اگر مسجد امام دارد و حاضر است، او حق تقدم دارد. همچنین صاحب خانه و امام مسجد به جز سلطان و پادشاه از بقیه به امامت شایستهترند.
عَنْ أَبِی مَسْعُودٍ الْأَنْصَارِیِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «یَؤُمُّ الْقَوْمَ أَقْرَؤُهُمْ لِکِتَابِ اللهِ، فَإِنْ کَانُوا فِی الْقِرَاءَهِ سَوَاءً، فَأَعْلَمُهُمْ بِالسُّنَّهِ، فَإِنْ کَانُوا فِی السُّنَّهِ سَوَاءً، فَأَقْدَمُهُمْ هِجْرَهً، فَإِنْ کَانُوا فِی الْهِجْرَهِ سَوَاءً، فَأَقْدَمُهُمْ سِلْمًا».[۱]
ابومسعود انصاری رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مردم را کسی امامت نماید که کتاب الله را بهتر قرائت میکند، اگر در قرائت یکسان بودند، کسی امامت کند که سنت را بهتر میداند، و اگر در فهم سنت هم برابر بودند، کسیکه جلوتر هجرت کرده است. اگر در هجرت برابر بودند، کسیکه زودتر مسلمان شده است».
کسیکه به ملاقات قومی میرود، آنان را امامت ندهد، تا یکی از خودشان امام باشد، مگر اینکه خودشان بخواهند تا مهمان امامت دهد.
[۱]– مسلم حدیث شماره ۶۷۳