در صورتیکه شخص بر انجام گناهصغیره اصرار ورزد و آن را تکرار نماید.
چنانکه عبدالله بن عباس رضی الله عنه در تفسیر آیه ی:
«إن تجتنبوا کبائر ما تنهون عنه» (نساء ۳۱) می گوید:
«لا صغیره مع اصرار و لا کبیره مع استغفار» بیهقی درالشعب (۷۲۶۸).
(هیچ گناه صغیره ای با اصرار و هیچ گناه کبیره ای با استغفار باقی نمی ماند).
اینکه گناه صغیره با تکرار و ارتکاب مداوم به گناه کبیره تبدیل می شود و گناه کبیره با توبه و استغفار بخشوده
می شود.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند:
«ایاکم و محقرات الذنوب فانهن یجتمعن علی الرجل حتی یهلکنّه».
« از گناهان کوچک بپرهیزید زیرا آنها بر شخص جمع می شوند و او را هلاک
می کنند».
(سند امام احمد).
امام ابن قیم رحمه الله می گوید:
مداومت و اصرار بر انجام صغیره، گناه آن با گناه کبیره مساوی خواهد شد یا باعث پرورش و ایجاد کبیره در شخص می شود”.
“إغاثه اللهفان” (۲/۱۵۱).
شیخ ابن عثیمین رحمه الله می گوید:
هرگاه انسان بر انجام گناهان صغیره اصرار ورزد و برایش عادت گردید، پس به گناه کبیره تبدیل خواهد شد، مثلا مکالمه با زنان بر وجه لذت جویی حرام است ولی جزو گناهان کبیره نیست، اما اگر شخص بر آن اصرار کرد چنانکه کاری جز مکالمه ی با تلفن با آن زنان نداشت، پس آن عمل حرام به کبیره تبدیل خواهد شد، بنابراین اصرار و مداومت بر گناه صغیره موجب خواهد شد که به کبیره مبدل گردد زیرا اصرار بر گناهان صغیره دلالت بر تهاون او به الله تعالی می کند و او نسبت بدانچه که خدا حرام کرده بی تفاوت است”.
لقاء الباب المفتوح” (۱۷۲/۵).
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین