در صورتیکه عدم مجازات سریع و
بردباری خداوند را عنایتی بداند غافل
از اینکه عدم مجازات سریع خداوند
دلیل خشم او است و خداوند او را
مهلت می دهد تا بار گناهش سنگین تر
و عذابش سخت تر گردد، آنگونه که
خداوند متعال از زبان گروهی از
گناهکاران فریب خورده و مغرور
نقل می کند و می فرماید:
«وَیَقُولُونَ فِی أَنفُسِهِمْ لَوْلَا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ» (مجادله- ۸)
و در دل میگویند: «چرا خداوند ما را بخاطر گفته هایمان عذاب نمیکند؟!».
جهنم براى آنان کافى است، وارد آن
می شوند، و چه بد فرجامى است!
در صورتیکه پس از ارتکاب گناه، آنرا
برای مردم تعریف کند و پرده ای را که
خداوند بر گناه او گذاشته است، بدرد
و یا در برابر دیدگان مردم آشکارا
مرتکب گناه شود، زیرا او اینگونه
دیگران را نیز بر انجام گناه ترغیب
می نماید.
ابوهریره رضی الله عنه می گوید
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:
(کل أمتی معافی إلا المجاهرین، وإن
من المجاهره أن یعمل الرجل باللیل
عملا، ثم یصبح و قد ستره الله علیه،
فیقول : یا فلان عملت البارحه کذا و
کذا و قد بات یستره ربه و یصبح
یکشف سترالله علیه) مسلم ۲۹۹۰٫
«تمام امتم موردعفو قرار میگیرند
مگر کسانی که (گناهی انجام میدهند
و آنرا) آشکار میکنند، و از جمله آشکار
کردن گناه این است که کسی،شب
گناهی را انجام دهد و تا صبح خدا
گناهش را پوشیده دارد اما او در روز
بگوید : فلانی : دیشب فلان گناه و فلان
گناه را انجام دادهام، در حالیکه
پروردگارش آن را پوشانه، ولی او
پوششی را که خدا بر عیب او قرار داده
بر میدارد (گناهش را آشکار میکند)».