چه بسیار قلب هایی که وارونه گشته اند و صاحبش بی اطلاع و ناآگاه به سر می برد

قَالَ إبْنِ قَیِّمِ الْجَوزِیَّهِ :

فی کلام له فی عقوبات الذنوب:
فسبحان الله کم من قلب منکوس وصاحبه لا یشعر، وقلب ممسوخ وقلب مخسوف به، وکم من مفتون بثناء الناس علیه ومغرور بستر الله علیه ومستدرج بنعم الله علیه؛ وکل هذه عقوبات وإهانه ویظن الجاهل أنها کرامه.!!

سبحان الله! چه بسیار قلب هایی که وارونه گشته اند و صاحبش بی اطلاع و ناآگاه به سر می برد؟ و چه بسیار قلب هایی که مسخ گشته اند، و چه بسیارند قلب هایی که -در باطل و شهوات- فرو رفته اند، و اما صاحبش – وضعیت وخیم شان را – درک نمی کند!! و چه بسیارند کسانی که به خاطر تمجید و تعاریف مردم – از آنها – دچار فتنه و بلاء گشته اند و (نیز) به خاطر ستر الله بر گناهان شان مغرور شده اند! و با تلذذ از نعمت های الله در حالت استدراج قرار گرفته اند.. همه این حالات عقوبت و اهانت است، لیکن انسان نادان آنها را کرامت می پندارد!!

المصدر:
ألْجَوَابُ الْکـــــَافِی  لِمَن سَأَلَ عَنِ الدَّوَاءِ الشَّافِی لِـــــ {الإمام ابْنِ القَیِّــــــم الجَوزِیِّهِ ص ۲۷۷٫