چشم زدن حقیقت دارد

در روایتی حدیث از زبان عامر بن ربیعه چنین نقل شده است:
«عامر بن ربیعه گفت: به سهل نگاه کرده و او را چشم زدم، در همان لحظه صدای مهیبی از او در داخل آب شنیدم، کنار او رفتم و او را صدا زدم ولی جواب نداد، نزد پیغمبر صلى الله علیه وآله وسلم رفته و او را در جریان گذاشتم.
پیغمبر صلى الله علیه وآله وسلم آمد و داخل آب رفت، به گونه ای که من سفیدی ساق دو پای او صلى الله علیه وآله وسلم را [داخل آب] می دیدم، به سینه سهل زد و فرمود:

پروردگارا! گرمی [تب]، سردی و ناراحتی را از او دور گردان، سهل برخواست و ایستاد [و شفا یافت]،

پیغمبر صلى الله علیه وآله وسلم فرمودند، هرگاه یکی از شما از وجود و دارایی خود و یا برادر مؤمنش چیزی را دید [که او را به شگفت وا می دارد]، آن را متبرّک گرداند، چرا که چشم زدن حقیقت دارد».

این روایت را امام احمد در المسند (۳/ ۴۴۷) و حاکم در المستدرک (۴/ ۲۱۶) نقل کرده و حاکم گوید: حدیث صحیحی است که بخاری و مسلم آن را نقل نکرده اند و ذهبی نیز بر این رأی است.