چرا میان مسلمانان اختلاف است؟ راه علاج و درمان اختلافات چیست؟

عامل اختلافات مسلمین سه چیز است:

۱- برخی اختلافات، اختلاف تنوع و گوناگونی است. این مسئله را باید بارور کرد و در این مورد همکاری و تعاون نمود. نباید برای برداشتنِ اختلافِ سلیقه کوشید. چرا که با رشد و تکامل در تنوعِ سلیقه نه هدف محقِّق می گردد.

۲- بعضی اختلافات هم از نوعِ تضاد هستند. ولی گنجایش چنین اختلافاتی وجود دارد و توجیه پذیر است. و باید آن را تحمّل نمود. باید رویکرد سلف صالحمان را داشته باشیم و این کار باعث نابودی محبت و دوستی مان نشود. البته باید این نوع اختلافات را خوب بررسی کرده و برای درمان، آن را به اهل علم ارجاع دهیم.

۳- بخشی از اختلافات هم از نوع تضاد است، ولی وجود چنین اختلافاتی شایسته نیست و با جنگیدن با بدعت ها، انحرافات و گفتارِ باطل که در مقابل قرآن و سنت قد عَلَم کرده اند، آن را درمان نمود. باید پیرامون روش و برنامه ی اهل سنت تجمع کرده و با تمام تفصیلاتش آن را منتشر نماییم. برای رسیدن به این مهم، باید این روش و رویکرد را اجرایی نمود و در بحث های عقیده، عبادات، معاملات، اخلاق، دعوت و روشهای تغییر و … به صورت مشخص و مفصّل، راهکار داد.

  البته در این راستا باید به عملکرد سلف صالح و روش آنان پایبند بود. این بهترین گزینه و راهکار برای پیوند صفوفِ مسلمانان و وحدتِ کلمه خواهد بود. این کار نیاز به تلاشی خستگی ناپذیرِ آمیخته با اخلاص و پشتکار شبانه روزی دارد.

  احادیثِ مرفوع و آثار صحابه رضی الله عنهم و تابعین که از ایشان به نیکی پیروی نمودند دلالت بر این دارد که راه هایی که الله متعال از گام نهادن در آن بازداشته است، بدعت ها، شک و شبهه ها، خواهشات و شهوت های حرام، مذاهب و فرقه های منحرفِ از حق و دیگر ادیان باطل می باشد. عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلم با دست _مبارک خویش_ خطی کشید و سپس فرمود: «هذه السُّبل لیس منها سَیل إلا علیه شیطانُ یدعو إلیه» ثُمَّ قرأ: *وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَلِکُمْ وَصَّاکُم بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ*: (بر تمام این راه ها شیطانی قرار دارد و به سوی آن فرا می خواند)؛ در ادامه، این آیه را تلاوت نمود: (و این راهِ راست من است؛ پس، از آن پیروى کنید. و از راه‌ها(ی دیگر) که شما را از راه وى پراکنده مى‌سازد پیروى مکنید. این هاست که شما را به آن سفارش کرده است، باشد که به تقوا گرایید ) [۱].

  تنها راه نجات و محافظت کننده ی از اختلاف و پراکندگی، تمسک و پایبندی به قرآن و سنت است. این دو منبع کشتی نجات اند. هر کس بر آن نشست نجات یافت و هر کس از آن باز ماند، هلاک گشت. *فَماذا بَعدَ الحَقِّ إلا الضَّلال*: (بعد از حق، جز گمراهی چیست) .

  حق یکی است؛ و آن روشن و یکسو است و باطل فراوان است و شاخه شاخه؛ پس مشکوک و تاریک است. حق را بشناس اهلش را خواهی شناخت. باطل را بشناس؛ بانی اش را خواهی شناخت. هر کس حق را به تو ارمغان آورد، بپذیرش؛ و باطل را به صاحبش مسترد کن هر کس که می خواهد باشد. راه هدایت را برگزین، کمبود رهروانش تو را متضرر نمی کند و از راه های گمراهی بپرهیز و بر زیادی هلاک شدگان فریفته مشو.

 

[۱] . احمد، و شیخ آلبانی : آن را صحیح خوانده است