روایت است که ابنعباس فرمود: «میترسم از آسمان بر شما سنگ ببارد؛ میگویم: رسولالله صلی الله علیه وسلم چنین فرموده است، آنگاه شما میگویید: ابوبکر و عمر، چنین گفتهاند».
احمد بن حنبل فرموده است: من از مردمانی که حدیث صحیح را میدانند و به سخن سفیان
استناد میورزند، تعجب میکنم؛ مگر نشنیدهاند که الله میفرماید:
﴿فَلۡیَحۡذَرِ ٱلَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِیبَهُمۡ فِتۡنَهٌ أَوۡ یُصِیبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٌ﴾ [النور: ۶۳].
«آنانکه بر خلاف فرمان پیامبر رفتار میکنند، از اینکه فتنه یا عذاب دردناکی به آنان برسد، بترسند».
امام احمد افزود: آیا میدانید فتنه چیست؟
مراد از فتنه، شرک است؛ هرکه بخشی از سخن رسولالله ص را رد کند، چهبسا در دلش انحراف پدید آید و بدینترتیب هلاک گردد.
عدی بن حاتم میگوید:
از رسولالله شنیدم که این آیه را تلاوت میکرد:
﴿ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ﴾ [التوبه: ۳۱].
«آنان، دانشمندان و راهبانشان و مسیح پسر مریم را به جای الله، به خدایی گرفتند».
عدی میگوید: عرض کردم: ما، آنها را نمیپرستیدیم.
رسولالله فرمود: «أَلَیْسَ یُحَرِّمُونَ مَا أَحَلَّ اللّهُ فَتُحَرِّمُونُهُ، ویُحِلُّونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَتَسْتَحِلُّونَهُ؟»
یعنی: «مگر غیر از این است که آنها حلالهای الله را حرام؛ و حرامهای الله را حلال میکردند و شما هم میپذیرفتید؟» گفتم: بله.
فرمود: «فَتِلْکَ عِبَادَتُهُمْ».
روایت احمد و ترمذی؛ ترمذی، این حدیث را حسن دانسته است.] یعنی: «همین به معنای پرستش آنهاست».