پیامبران علیهم السلام نیز انسانند و غیب نمی دانند، علم غیب از خصائص خداوند است و نه از صفات انبیاء علیهم اسلام، زیرا آنان نیز مانند بقیه انسانها، انسانند که می خورند و می آشامند، و ازداوج می کنند، و می خوابند و مریض می شوند و خسته می شوند.
« و به راستی پیش از تو رسولانی فرستاده ایم و برای آنان همسران و فرزندانی قرار دادیم».
پس انبیاء علیهم السلام نیز همانند دیگر انسانها غمگین می شوند، خوشحال می شوند، تلاش می کنند نشاط و حرکت دارند، فرق این است که آنانرا خداوند جهت تبلیغ دینش برگزیده است و از غیب جز همان قسمتی که خداوند آنانرا آگاه کند چیز دیگری نمی دانند. چنانکه می فرماید:
« (پروردگارم ) دانای غیب است، و کسی را بر غیب خویش آگاه نمی سازد مگر کسانی از رسولانی را که خود بپسندد. که او پیشاپیش و پشت سر او نگهبانی رهسپار می کند».
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین