پناه خواستن از بُخل

عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِیْ وَقَّاصٍ رضی اللّٰه عنه : أنَّ رَسُولَ اللهِ صلی اللّٰه علیه و آله و سلم کان یَأْمُرُ بِخَمْسٍ:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِکَ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ فِتْنَهِ الدُّنْیَا ـ یَعْنِی فِتْنَهَ الدَّجَّالِ ـ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ».

(بخاری:۶۳۶۵)

ترجمه:

سعد بن ابی وقاص رضی اللّٰه عنه می گوید:
رسول الله صلی اللّٰه علیه و آله و سلم به پناه خواستن از پنج چیز، دستور می داد و می فرمود:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِکَ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ فِتْنَهِ الدُّنْیَا وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ».

یعنی خدایا! از بخل، بزدلی، فرتوت شدنی که باعث ذلت گردد، فتنه دنیا (دجال) و عذاب قبر، به تو پناه می برم».