«الْعَائِدُ فِی هِبَتِهِ کَالْکَلْبِ یَقِیءُ ثُمَّ یَعُودُ فِی قَیْئِهِ»، «لا یَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ یُعْطِیَ عَطِیَّهً ثُمَّ یَرْجِعُ فِیهَا».
آنکه (هدیهای را) میبخشد و سپس پشیمان میشود چون سگی است که قی (استفراغ) کرده آنگاه میل خوردن قی میکند.
جایز نیست که شخص چیزی را ببخشد و آنگاه پشیمان شود.